Εδώ πέρα κι αντίπερα

Εδώ πέρα κι αντίπερα

Αχ! εδώ πέρα κι αντίπερα,
στου Μαυριανού τ’ αλώνια
Αχ! εκεί οι δώδεκα λιχνούν, οι δέκα συνεμπάζουν
Αχ! και μια μικρή μελαχρινή τ’ αλώνι εφροκάλει

Αχ! η μάνα της τήνε λαλεί, η μάνα της τής λέγει :
«Έβγα κόρ’ απ’ το κουρνιαχτό,
έβγα κι από τον ήλιο»
«Εγώ τον ήλιο θέλω τον, το κουρνιαχτό ‘γαπώ τον
Μάνα μ’ τον πρώτο λιχνιστή,
Άντρα να μού τον δώσεις»

«Κόρη μ’ ο πρώτος λιχνιστής
πολλά προυκιά γυρεύει
Γυρεύει τ’ άστρι πρόβατα και το φεγγάρι γίδια
Γυρεύει τον αυγερινό μαντρί να τα μαντρίζει»



ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

Έχασα τη γυναίκα μου

Έχασα τη γυναίκα μου Έχασα τη γυναίκα μου με την τριχιά δεμένη κι' όποιος...

Ντούλας

Ντούλας Τίνος μανούλα θλίβεται, τίνος μανούλα κλαίει, του Ντούλα η μάνα θλίβεται, του Ντούλα η μάνα...

Τα λεμόνια

Τα λεμόνια Τα λεμόνια είναι δυο, έβγα, κόρη μ', να σε διώ. Τα λεμόνια...

Είσαι άγγελος ωραίος

Είσαι άγγελος ωραίος Είσαι άγγελος ωραίος έχεις μάτια γαλανά έχεις χείλι κοραλλέ, κοραλλένιο και ολόσγουρα μαλλιά. Τα...

Ο πραματευτής

Ο πραματευτής Πραματευτής κατέβαινε, από τα κορφοβούνια λαλεί μουλάρια δώδεκα, μουλίτσες δεκαπέντε σε...