ΑρχικήΘράκηΚαι πονώ κι' αναστενάζω

Και πονώ κι’ αναστενάζω

Και πονώ κι’ αναστενάζω

Τώρα έχω ένα χρόνο,

ποχω στην καρδιά μου πόνο,

και πονώ κι’ αναστενάζω

κι’ όλους τους γιατρούς φωνάζω.

-Κυρ γιατρέ μου, γιάτρεψέ με,

τη ζωή μου χάρισέ με,

τι με νιές, τι με κοπέλλες,

τι με ζάχαρη και μέλι.

Να σε στείλω ενα μαντήλι,

το μαντήλι να ‘χη κόμπο,

να ‘χη μέσα ενα λόγο,

μοναχός και δοξασμένος.



ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

Πουλί μ’ την πόρτα σ’ μ’ ασπαλίεις

Πουλί μ' την πόρτα σ' μ' ασπαλίεις Πουλί μ' την πόρτα σ' μ'...

Τι να σου κάνω Χάιδω μου

Τι να σου κάνω Χάιδω μου Τι να σου κάνω Χάιδω μου τι να...

Της γαλανής το φόρεμα

Της γαλανής το φόρεμα Της γαλανής το φόρεμα, ωχ ωχ τζάνου μ' Λέλε, της ρούσας...

Ν’αϊλλοί εκείνεν την μάναν

Ν'αϊλλοί εκείνεν την μάναν Και ν' αϊλλοί εκείνεν την μάναν π' είχεν δύο παιδία τ'έναν...

Όταν μ’ εγέννας, μάνα μου

Όταν μ' εγέννας, μάνα μου Όταν μ' εγέννας, μάνα μου, γιατί δεν με...