Σαρανταπέντε Κυριακές
Σαρανταπέντε Κυριακές κι εξήντα δυο Δεύτερες,
δεν είδα την-αχάει-δεν είδα την αγάπη μου,
αμάν δεν είδα την αγάπη μου.
Δεν είδα την αγάπη μου, την αγαπητικιά μου,
μια Κυριακή-αχάει-μια Κυριακίτσα το πρωί,
αμάν μια Κυριακίτσα το πρωί.
Μια Κυριακίτσα το πρωί την είδα στολισμένη,
με δυο μαντή-αχάει-με δυο μαντήλια στο λαιμό,
αμάν με δυο μαντήλια στο λαιμό.
Με δυο μαντήλια στο λαιμό και τέσσερα στα χέρια,
και στο χορό-αχάει-και στο χορό που χόρευε
αμάν και στο χορό που χόρευε.
Και στο χορό που χόρευε κι όλο μπροστά πηγαίνει,
και με το μα-αχάει-και με το μάτι της ‘παντώ,
αμάν και με το μάτι της ‘παντώ.
Και με το μάτι της ‘παντω και με τα χείλη λέω,
που ήσουν εψές-αχάει-που ήσουν εψές, που ήσουν προψές,
αμάν που ήσουν προψες αγάπη μου;
