Μαρίκα

Μαρίκα

Ωχ δεν ειν’ αυγή, δεν ειν’ αυγή να σηκωθώ
Μαρίκα μου.

Ώρε δεν είναι μεσημέρι, τα μεσάνυχτα
την πόρτα σ’ άνοιξα.

Ωχ να γείρω το, να γείρω το κεφάλι μου
Μαρίκα μου.

Ώρε να ‘ρθω στην αγκαλιά σου,
άστρο της αυγής γιατί άργησες να βγεις.



ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

Κίνησεν η Παναγιώτα

Κίνησεν η Παναγιώτα Κίνησεν η Παναγιώτα για να πάη στα γονικά της, τη μαλώνει η...

Πέντι πιδιά Πουλυγυρ’νά

Πέντι πιδιά Πουλυγυρ'νά Πέντι πιδιά Πουλυγυρνά κι τέσσιρα Νικιτιανά κι τρία Καλυβιώτικα στουν Ίσβουρου ανέβηναν. Ανέβηναν, κατέβηναν να...

Κορτσόπον λάλ’ με

Κορτσόπον λάλ' με Κορτσόπον ανημέρωτον κορτσόπον λαλ' με Κορτσόπον ανημέρωτον κορτσόπον λαλ' με Πότε θα...

Κόρη και νιός

Κόρη και νιός Κόρη και νιός επαίζανε σ' ώριο περιβολάκι κι απού το παίξε-γέλασε κι απ'...

Το κλειδί τση φυλακής

Το κλειδί τση φυλακής Δέν είναι πόνος να πονεί, πόνος να φαρμακώνει σάν το...