Πατινάδα Απειράνθου

Πλαγιάζω για να κοιμηθώ
κι ο λογισμός με δέρνει

ο ήλιος βγαίνει στα βουνά
κι ο ύπνος δεν με παίρνει

έρχεται συχνά στα όνειρά μου
και μ’ αναστατώνει
-ρα μου και μ’αναστατώνει
έρχεται συχνά στα όνει-

περνοδιαβαίνω για να δω
δυο μάτια αγαπημένα

για να με φέρει ο λογισμός
ξανά στα περασμένα

ντάρι ντάρι
να τα παίζαμε μακάρι
να τα παίζαμε μακάρι
ντάρι ντάρι

αγάπησα μα ‘γώ χαρά
μα ‘γώ χαρά δεν έχω

σαν κλήμα με κλαδεύουνε
και κλαδεμό δεν έχω

ω! φουρτουριασμένες μπόρες
που με βρίσκουν ώρες ώρες
που με βρίσκουν ώρες ώρες
ω! φουρτουριασμένες μπόρες