ΑρχικήΘράκηΜια κόρη εκατέβαινε

Μια κόρη εκατέβαινε

Μια κόρη εκατέβαινε

Ελ, μια κόρη εκατέβαινε την άκρα τη θάλασσα

έβαλ’ τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρ’ αστήθι

και τον χρυσόν αυγερινό βάνει για δαχτυλίδι.



ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

Ζαλίζομαι

Ζαλίζομαι Ζαλίζομαι, ζαλίζομαι όταν σε συλλογίζομαι ναζιάρικο, ναζιάρικο μικρό και σκανταλιάρικο. Στα κατσαρά σου τα μαλλιά λαλούν αηδόνια...

Ο βίον εμελέσσεψεν

Ο βίον εμελέσσεψεν Ο βίον εμελέσσεψεν παρχάρτ'ς εσιολικεύτεν τση μεζιρές το χαβεσλούκ τ' αρνόπο μ' 'κι...

Με το φεγγάρι περπατώ

Με το φεγγάρι περπατώ Με το φεγγάρι περπατώ με τ`άστρι κουβεντιάζω Κι αμέριμνος μ`αρώτησε τι έχω...

Ένα πουλί θαλασσινό

Ένα πουλί θαλασσινό Ένα πουλί θαλασσινό ρωτά πουλί βουνίσιο πες μου που 'ν' τα λημέρια...

Στης πικροδάφνης τον ανθό

Στης πικροδάφνης τον ανθό Στης πικροδάφνης τον ανθό έγειρα ν' αποκοιμηθώ άιντε λίγο ύπνο για...