ΑρχικήΚρήτηΑναστορούμαι

Αναστορούμαι

Αναστορούμαι

Αναστορούμαι τον καιρό τσ’ αγάπης μου τση πρώτης
απού ´μουνε ντεληκανής εις τον ανθό τση νιότης.

Και καβαλάρης έραινα μ’ ένα μαντολινάκι
κι ετραγουδούσα στου σεβντά τ’ ανέμελο σοκάκι.

Και πόριζε η γι αγάπη μου στο ματσιπέτι πάνω
και με κρυφοκαμάρωνε καντάδα πως τση κάνω.

Κια πριν ξυπνήσει η γειτονιά να δει τον κανταδόρο
μου πέτανε ένα καντιφέ ολόδροσο για δώρο.

Κι ως έβανα το λούλουδο στ’ αυτί και μύριζά το
απ’ την αγάπη η σκέψη μου γινλοταν άνω κάτω.

Κι αντί να πα να κοιμηθώ στου κύρη μου το σπίτι
έβγαινα σε ψηλές κορφές να δω τον Ψηλορείτη.

Τα χιονοσκέπαστα βουνά ήθελα να ρωτήσω
τη μοναξιά του έρωντα πως θα την νταγιαντίσω.

Και πως βαστονε μοναχά και παραπονεμένα
κι αν έχουνε βαρύ καημό και κείνα σαν εμένα.

και πρίχου πάρω απόκριση έβγαινε ο ήλιοσ πάντα
και κάθε σκέψη ερωτική την έβανε στη πάντα.

Κι οπίσω ξαναγιάργερνα μ’ ένα γλυκό μεθύσι
κι ετσά λογής εδιάβηκε ολόκληρη μου η ζήση.

Περνά ο καιρός και πολεμώ να μάθω μοναχός μου
ο ήλιος ήτανε εχθρός γη φίλος μπιστικός μου.α



ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

Ξύπνησε πετροπέρδικα

Ξύπνησε πετροπέρδικα Ξύπνησε πετροπέρδικα τίναξε τα φτερά σου Τρεις ελιές και μια βαμμένη την καρδιά μου...

Στα Γιάννενα στο κουραμπά

Στα Γιάννενα στο κουραμπά Στα Γιάννενα στο κουραμπά εχω 'να χελιδόνι, παρακαλώ τη γειτονιά να μη...

Γιαρούμπη

Γιαρούμπη Δεν ημπορώ τα μάτια μου ψηλά να τα σηκώσω και της καημένης μου καρδιάς αγέρα...

Νυφάδα μ’, νυφάδα μ’

Νυφάδα μ', νυφάδα μ' Νυφάδα μ', νυφάδα μ', και τι πολύ άργησες (δις). Και τον...

Αραδιαστήτι στου χορό.

Αραδιαστήτι στου χορό. Αραδιαστήτι, αμάν γκέλ-αμάν. αραδιαστήτι στου χουρό. Αραδιαστήτι στου χουρό, να διώ την κόρη...