Πρώτος συρτός Χανιώτικος
Στη λύρας τα πατήματα
στσι κόρδες του λαγούτου
ξελησμονώ και τραγουδώ
του ψεύτη κόσμου ετούτου.
Ώφου καημένε μερακλή,
βαθιά που ‘ναι η πληγή σου,
στον κάτω κόσμο ακούγονται
οι αναστεναγμοί σου.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ
Είμαι μικρό το μαύρο
Είμαι μικρό το μαύρο
Είμαι μικρό το μαύρο
και ατζαμίτικο,
κι από σεβντά δεν ξέρω
το...
Ποιος έχει δυο αγαπητικιές
Ποιος έχει δυο αγαπητικιές
Ποιος έχει δυο αγαπητικιές
θέλει σαράντα μαχαιριές
Ποιος έχει τρεις και...
Οι κλέφτες μπαρμπερίζονται
Οι κλέφτες μπαρμπερίζονται
Οι κλέφτες μπαρμπερίζονται
και στρίβουν το μουστάκι
κ’ ένας τον άλλον έλεε,
κ’...
Αγρινιώτισσα
Αγρινιώτισσα
Απ' τη Ναύπακτο στην Αλυσία
Ρώτησα κι απάντηση δε βρήκα
Με μια βάρκα στην...
Διαμάντω ποιος σε φίλησε
Διαμάντω ποιος σε φίλησε
Διαμάντω μ' ποιος καλέ μου σε φίλησε (χ2)
και σούβαλε...
