Εκειά που σμίγουν οι καιροί
Μα εκειά που σμίγουν οι καιροί
κι εκειά που συναντούνται
τρέμει ο ουρανός και σειέται η γη
σειέται ο απάνω κόσμος.
Τρέμουν του Άδη τα σκαλιά
του Άδη τα κερκέλια,
τον Διγενή τρομάζουνε.
Μα εκειά που σμίγουν οι καιροί
κι εκειά που συναντούνται
τρέμει ο ουρανός και σειέται η γη
σειέται ο απάνω κόσμος.
Τρέμουν του Άδη τα σκαλιά
του Άδη τα κερκέλια,
τον Διγενή τρομάζουνε.