Η κόρ’ επήεν σο παρχάρ’
Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’
[Έι! Πουλί μ’, πουλί μ’!]
να ’ίνεται ρομάνα
[Έλα, έλα λέγω σε!]
και για τ’ ατέν θα ’ίνουμαι
[Έι! Πουλί μ’, πουλί μ’!]
και κυνηγός σ’ ορμάνι͜α
[Έλα, έλα λέγω σε!]
Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’,
[Έι! Πουλί μ’, πουλί μ’!]
επήεν και ’κ’ επήεν
[Έλα, έλα λέγω σε!]
Φοούμαι ερρούξεν σο νερόν
[Έι! Πουλί μ’, πουλί μ’!]
κι άμον σ̌εκέρ’ ελύεν
[Έλα, έλα λέγω σε!]
Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’,
[Έι! Πουλί μ’, πουλί μ’!]
να ’ίνεται ρομάνα
[Έλα, έλα λέγω σε!]
Φοούμαι ’κι θα κλώσ̌κεται,
[Έι! Πουλί μ’, πουλί μ’!]
ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάνα
[Έλα, έλα λέγω σε!]
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης, Πέτρος Γαϊτάνος