Τον αντρειωμένο μην τον κλαις
Τον αντρειωμένο μην τον κλαις
Σαν λάχει κι αστοχήσει
Κι αν ξαστοχήσει μια και δυο
πάλι αντρειωμένος θα ‘ναι
Σαν είναι ο τράγος δυνατός
δεν τον βαστάει η μάντρα
Ο άντρας ‘ναι που κάνει τη γενιά
κι οχι η γενιά τον άντρα
