Καταμεσιός στην θάλασσα

Καταμεσιός στην θάλασσα

Καταμεσιός στην θάλασσα πύργος θεμελιωμένος,
Πύργος και σιδηρόπυργος, μολύβι σκεπασμένος
Και μέσα κόρη κάθονταν,
και φλωριά ‘ρμαθιάζει
Αρμάθιαζε, ξαρμάθιαζε, εννιά αρμάθες φτιάνει
Τες πέντε βάζει στο λαιμό, τες τέσσερις στα χέρια,
Στο παραθύρι πρόβαλε, τον ήλιο κουβεντιάζει
Για ‘έβγα ήλιε μ’ για να βγω,
για λάμψε για να λάμψω
Εσύ με τες ακτίδες σου, μαραίνεις τα χορτάρια
Κι εγώ με τα φλωράκια μου, μαραίνω παλικάρια



ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

Μια μάνα που ‘χε δυο παιδιά

Μια μάνα που 'χε δυο παιδιά Μια μάνα που ΄χε δυο παιδιά στον πόλεμο...

Και πονώ κι’ αναστενάζω

Και πονώ κι' αναστενάζω Τώρα έχω ένα χρόνο, ποχω στην καρδιά μου πόνο, και πονώ...

Εξόρισέ με η μοίρα μου

Εξόρισέ με η μοίρα μου Εξόρισέ με η μοίρα μου σε δάση δασωμένα κάτω...

Ο πρόσφυγας ο κύρη μ

Ο πρόσφυγας ο κύρη μ Τα δάχτυλα μ’ κι ακούγνε με έπαρ’ υιέ μ’...

Κυρα Γιώργαινα

Κυρα Γιώργαινα Αιντε εφταιξα συμπαθησέμε Γιώργαινα Άιντε έφταιξα συμπαθησέ με κυρά Γιωργάκαινα Αιντε το κρασί...